سال ها ی کودکی

کاش برگردم به عشق سالهای کودکی

کو چه های خاکی اما اشنای کودکی

                                                                       باز امشب یاد تو در خاطرم پیتوته کرد

                                                                      ای عمو زنجیر باف با وفای کودکی

با دو موی بافته در لای قاب روسری

تا دبستان می دویدم پا به پای کودکی

                                                                      وقتی از املای بابا بیست می بردم دلم

                                                                      پا برهنه چرخ میزد در هوای کودکی

نقش پاک یک زمستان در دلم جا مانده است

یک بغل تصویر برفی از هوای کودکی

                                                                     من که دنیای قشنگی داشتم یادش به خیر

                                                                    کاش برگردم به عشق سالهای  کودکی

چهره ای که هرگز فراموش نخواهم کرد

باد سرد زمستانی تمامی صورتم را منجمد کرده بود وبه هوای تنفسی ام اجازه ی ورود وخروج نمی داد باران به شدت وبی امان بر سرم فرود می آمد همچون سنگ ریزه ها بی امان وستم گر،این نعمت خدادادی که هیچ بنی بشری هیچ گاه همانند آن را پیدا نخواهد کرد. اما گاهی اوقات چقدر چقدر دردناک برسرمان می بارد،شاید میخواهد یاد آوری کند که چه موجود با ارزشی است.

این روزها دوست داشتن دلیل می‌خواهد

من یاد گرفته ام ... " دوست داشتن دلیل نمی خواهد ... " ولی نمی دانم چرا ... خیلی ها و حتی خیلی های دیگر ... می گویند: این روز ها ...

من یاد گرفته ام ...

" دوست داشتن دلیل نمی خواهد ... "

زیباترین سخنی که شنیدم سکوت دوست داشتنی تو بود